Beagle
Beagle od wieków był używany do polowań, domowym ulubieńcem stał się stosunkowo niedawno. Wybierając go na towarzysza rodziny, trzeba pamiętać, że jego zachowanie w niektórych sytuacjach będzie podyktowane instynktem myśliwskim. Pies ten ma wesołe usposobienie, zawadiacką naturę, jest pełen energii, inicjatywy, a przy tym odważny i zrównoważony. W odróżnieniu od wielu innych gończych, mocno się przywiązuje do właściciela. Jest przyjazny i łagodny nie tylko w stosunku do członków rodziny, ale także wobec obcych osób, dlatego nie sprawdzi się jako stróż czy obrońca. Pozbawiony agresji, świetnie nadaje się na kompana dla starszych dzieci. Uwielbia pieszczoty, jest zawsze chętny do zabawy, niezmordowany i skory do figli. Nie lubi samotności, pozostawiony sam na długie godziny może psocić lub wyciem uprzykrzać życie sąsiadom. Najlepiej się czuje, gdy rodzina jest w komplecie. Chętnie przebywa też w grupie psów – zwłaszcza własnej rasy; bez problemu dogada się z kotem lub innym zwierzęciem domowym. Rzadko się zdarza, aby wdawał się w bójki z obcymi psami. Żywiołowy beagle potrzebuje dużo ruchu. Nie wystarczą mu krótkie spacery wokół bloku czy przebywanie wyłącznie w ogródku – z pewnością znajdzie wtedy sam sposób na nudę i na przykład przekopie trawnik. Wybiegany pies tej rasy nie sprawia zazwyczaj większych problemów. Wybierając się z nim na spacer, nie wolno zapominać, że ma on skłonności do gonienia szybko poruszających się obiektów, ptaków czy innych małych zwierząt – w mieście spuszczenie go ze smyczy może się skończyć wypadkiem. Na łące lub w polu beagle potrafi znacznie się oddalić od opiekuna, zwłaszcza gdy zwietrzy ciekawy trop. Przedstawiciel tej rasy może mieszkać wszędzie, choć najlepiej się czuje w domu z ogrodem. Przystosuje się także do życia w mieszkaniu, jeśli tylko będzie miał możliwość rozładowania rozpierającej go energii.