Chow Chow
Chow Chow był bardzo popularnym zwierzakiem domowym wśród sławnych i bogatych Jankesów w latach 20. XX wieku. Nawet prezydent Calvin Coolidge i jego żona posiadali czarnego Chow Chow o imieniu Timmy. Chow Chow były również popularne w latach 30. i 80. Dziś AKC rejestruje około 10.000 Chow chow każdego roku. Canadian Kennel Club rejestruje rok rocznie około 350 osobników. Chow chow to pies o zwartej budowie ciała, krótkich lędźwiach, dobrych proporcjach i nieco lwim wyglądzie. Ogon noszony zdecydowanie nad grzbietem. Czworonogi zawsze powinny poruszać się swobodnie; bujny płaszcz w żadnym przypadku nie może ich ograniczać. Cechą charakterystyczną rasy jest niebiesko czarny język. Pomimo misiowatego wyglądu Chow Chow ma niewiele wspólnego z małym i słodkim niedźwiadkiem. To niezależne, uparte zwierzę, które niechętnie okazuje uczucia i nie przepada za pieszczotami. Jeżeli chcemy żywą maskotkę, w żadnym wypadku nie bierzmy pod swój dach psa rasy Chow Chow! Bardzo istotnym elementem osobowości psa jest niezależność i pełna suwerenność. Większość czworonogów nie znosi, kiedy ktoś wydaje im komendy. Szkolenie musimy zacząć zatem w bardzo wczesnym wieku, kiedy pies szybciej i chętniej chłonie nowe komendy i polecenia. Jeżeli wydaje nam się, że dwuletni czworonóg zechce współpracować z właścicielem, jesteśmy w dużym błędzie. Szkolenie winno być metodyczne, spokojne i konsekwentnie prowadzone (bez jakiejkolwiek agresji). Dzięki szkoleniu między właścicielem a jego psem powstaje niewidzialna więź budowana przez zaufanie i wzajemny szacunek. Z czasem miłość zostaje przelana także na pozostałych członków rodziny. Dobrze wychowany i wyszkolony Chow Chow odwdzięczy się bezwarunkowym przywiązaniem i łagodnością. A co ze spacerami? Psy zazwyczaj obojętnie mijają swoich kolegów. Nie są ekspansywne i nie bronią dostępu do terytorium. Nie wdają się też w potyczki mimo wybuchowego charakteru tak typowego dla ras orientalnych.